het krakmikkige huis van Anke en haar famillie

"En ik wil niet dat hij jouw pijn doet"zei hij.
Hij hefte zijn vuist naar haar vader en sloeg in zijn nek.
"Mai ren hij kan nu niet veel ik weet enkele plaatsen op je lichaam om hem te verlammen ga nu"zei hij.
Hij stampte recht tegen de vader zijn knie en die zakte neer en nu lag hij al ademend op de grond.

"nee ga hij gaat me vinden asjebliefd. hij is niet dronkn ik zal gewoon huissarrest krijgen." zei ze.
ze liep snel naar haar kamer en storte huilend op haar bed.

"Ik laat hem je niets doen niet ongestraft"zei hij.
Hij keek haar aan en er verscheen bijhem een kleine traan.
Hij liep naar huis.

mai keek hem na uit het raam. de tranen stroomde over haar wangen.
ze zuchte erg diep en ging op het bed liggen.
har make-up was elemaal uitgelopen. zee zga buiten haar vader opstaa en het huis in lopen.

Micheal kwam onrustig aanlopen.
Hij bleef achter de hoek staan met zijn hond leone.
Als hij wat hoorde ging hij naar binnen.

mai wist dat haar vader boos was maar har nog gen pijn ging doen.
ze pakte haar mobiel en belde micheal huilend op en hoopte dat hij opnam.
ze zuchte en hoopte dat micheal zijn mobiel mee had.

Micheal nam op.
"ja,heeft hij iets gedaan"zei hij.
Hij hield zijn telefoon en leone vast.

"nee hij is moe nu" zei ze. "maar hij heeft alles afgesloten ook mijn raam. ik zal vast een paar dage niet op school komen zeg dat dan even asjebliefd. en heeft hij jou pijn gedaan??" mai hoorde wat in de gang. "ik hou van jou maar ik moet nu echt afleggen." zeei ze ze klapte haar mobiel dicht en verstopte hem. haar moeder kwam raar binnengelopen en legde uit wat er allemaa miss zou gebeuren.

Micheal wou nog wat zeggen.
Hij ging zitten en wachte tot ze weer zou bellen.
De man had hem inderdaad pijn gedaan.
Hij keek even naar zijn schouder die al wat rood zag.

toen haar moeder weg was belde ze hem weer op.
ze wachte en keek buiten uit het raam. ze zuchet en hoopte dat micheal opgingnemen.

Micheal nam op en zei "ik sta ergens in de buurt."
Hij keek even naar haar raam en opeens blafte Leone.
Micheal aaide hem tot hij weer rusti was.

"doe asjebliefd geen domme dingen." zei ze bezorgd.
"heeft hij je nu pijn gedaan??" vroeg ze.
ze keek uit het raam en hoorde een hond blaffen.

"Men schouder alleen maar ik wil je zien"zei hij.
Hij keek Leone aan en zuchte.
Zijn hond keek hem aan en blafte nog een keer.

"dat gaat niet dat weet je toch." zei ze stil.
"ik zal vanacht hopelijk mezelf uit het huis smokkelen." ze wist wel niet zeker of dat ging lukken.
ze hoorde weer leone en zuchte nog eens diep.

Joël zat weer op hetzelfde bankje.Hij sloot zijn ogen en genoot van de zon in zijn gezicht.Er verscheen een glimlach op zijn gezicht.

mai zag joël zitten. ze keek nara buiten hij zou vast niet binnen mogen. nja, ze wou het raam openen maar die was natuurlijk opslot.

Joël deed zijn ogen even open en keek naar het raam.Hij zag dat mai's moeder tv aan het kijken was.Hij keek daarna naar het bovenste raam waar Mai stond.Hij zwaaide met een glimlach naar haar.

mai veegde haar tranen weg en zwaaide even terug. rustig ging ze op het bed zitten.

(moet gaan doei)

(ik ook xD)
Joël stond op en liep naar de deur.Hij belde aan en zuchtte kort.Hij wachtte tot iemand opendeed.

mai's moeder deed open. ze keek de jongen even aan. "wat moet jij hier???" vroeg ze. ze was dus duidelijk slecht gehumeurd. mai zuchte diep en hoopte dat ze joël ging binnen laten.

Micheal zat aan de andere kant.
Opeens trok leone zich los en liep naar de deur.
Hij keek naar de moeder van mai en blafte.

mai's moeder deed de deur voor hen neus dicht. mai vloekte wat inzichzelf warom was haar moeder weer zo. ze had bijna aan niemand steun.

Micheal had er genoeg van.
Hij stuurde een bericht naar mai.
Ik moet je zien buiten stond erin

mai wist niet wat ze moest terugsturen.z e zuchet en gooide haar mobiel hard tegen de grond. hij was niet stuk.z e pakte hem weer op en stuurde terug. om middernacht aan school ze drukte op het knopje verzenden maar ahd al lang spijt ze zou hier echt niet uitgeraken.

Alsjeniet weg raakt toen ik bij jouw was heb ik ergens een mesje gelgd het was uit men zak gevallen daarmee kan je de sloten forceren stuurde hij terug.Hij hoopte dat ze het zou vinden.Leone krabte even aan de deur en liep dan naar zijn baasje.