Jayro's (slaap)kamer

Jayro's ouders zijn beide streng gelovig, hijzelf is een atheist. Hij mag erg weinig en het enige waar zijn ouders hem ooit in hebben ondersteund, is zijn liefde voor dieren ''want'' zeiden zijn ouders altijd ''God heeft de dieren geschapen en God wil dat wij over hen waken.''
De jongen woonde dan ook op zijn slaapkamer, wanneer hij niet buiten was. Jayro krijgt enkel geld van zijn ouders wanneer dit voor zijn beestjes is bestemd, en zelfs dan willen ze het liefst het bonnetje nog zien.


Dieren

Spoiler:

Fotoalbum + Filmpjes

Spoiler:

Jayro liep zijn slaapkamer binnen en haalde een blikje cola uit zijn koelkast, hij woonde min of meer op zichzelf en zijn baantje als vakkenvuller zorgde voor zijn geld. De jongen opende het blikje en dronk een paar slokken waardoor het al voor de helft leeg was. In een hoek van de kamer zat Dinges bewonderend naar Keizer -Jayro's vis- te kijken, Draakje probeerde op de hoge bank te springen waar Jayro op lag. De jongen glimlachte en hielp zijn kat omhoog. Jayro aaide Draakje die speels in zijn pols beet ''Hey Draakje...''

Audrey liep over het bad dat voor Jayro's huis liep. Ze had besloten langs te gaan en wou vragen waarom hij laast in het bos zo snel weg ging. Ze stapte op het opstapje voor de deur en drukte op de bel en wachtte tot hij open deed.

Jayro keek door het raam om te zien wie het was, tot zijn verbazing zag hij dat Audrey op de bel drukte. ''Laat maar mam!'' schreeuwde Jayro die opstond en zijn kat op de grond zette. De jongen liep naar beneden en trok een grote deur open ''Hey Audrey..'' zei Jayro zacht wat doet zij eigenlijk hier? ''Kom binnen.'' De jongen deed de deur open. Zijn vrienden kwamen wel vaker bij hem thuis, dus ze kon eigenlijk ook voor de leuk komen, bedacht Jayro zich die de deur achter Audrey dicht deed.

'Heeey' zei Audrey. Een glimlach stond flauwtjes op haar gezicht. 'Ik wou je eigenlijk nog wat vragen' begon ze. 'Waarom moest je in het bos eigenlijk zo snel weg?' vroeg ze, ze keek het huis even rond en dan weer naar Jayro terwijl ze op een antwoord wachtte.

Jayro liep samen met Audrey naar zijn slaapkamer en ging naar binnen, Dinges zat nog steeds Keizer te bewonderen en Draakje lag in een hoekje met een propje papier te spelen. ''Ehm..'' begon Jayro met twijfel ''weet ik eigenlijk niet.'' de jongen sprak de waarheid, hij wist niet waarom, het enige wat ie wel wist is dat hij zich niet meer op zijn gemak voelde. Jayro deed de deur achter Audrey dicht en liep naar de koelkast ''Drinken?''

Audrey knikte 'Graag' zei ze. 'Jij bent trouwens wel erg logisch hea dat je dat niet weet' ze grijnsde even en keek toen naar Dinges en Keizer. 'Leuke dieren heb je' glimlachte ze.

''Dankje'' zei Jayro en pakte een blikje cola uit de koelkast die hij vervolgens onderhands naar Audrey gooide. Zelf nam hij nog een slok cola en maakte deed een bakje kattenmelk in zijn magnetron. Vervolgens liep hij terug en ging weer op de bank zitten. ''Hoe gaat het?'' vroeg Jayro die dacht aan Audrey haar vader.

Behendigd ving Audrey het blikje cola op. 'Ach het gaat wel' zei Audrey die zelf ook weer aan haar vader dacht. Ze ging naast Jayro op de bank zitten. 'M'n moeder is nogal depressief en ze kan ons huis haast al niet betalen' vervolgde ze. 'En de laaste tijd moet ik ook vaak op Jamie passen'. 'en gaat met jou alles goed?' vroeg ze.

(Jamie is Audrey's zusje )

''Af en toe gezeik, maarja... 't gaat zo z'n gangetje.'' beantwoorde Jayro en haalde het melk uit de koelkast waar meteen twee katten opaf stormden. Jayro liep weer naar Audrey en ging op de bank zitten. De jongen keek naar zijn kamer die altijd vuilloos was, hij hield niet van een zooi, dat was waarschijnlijk één van de weinige overeenkomsten met zijn ouder. Jayro beet op zijn lip -een slechte gewoonte- en keek naar Henk die door zijn kooi aan het waggelen was.

Audrey knikte en keek dan naar de twee katten die melk dronken. 'Vind je het een beetje leuk op school?' vroeg ze maar om de stilte te verbreken. Ze ging beter zitten en leunde naar achter op de bank terwijl ze op antwoord wachtte.

''De nieuwelingen? Niet allemaal, Alicia gaat wel, maar Kyle en Nathan bijvoorbeeld vind ik erg hinderlijk.'' sprak Jayro denkend aan een aantal lessen. Draakje had er blijkbaar genoeg van en ging speels met Audrey haar veters spelen, Jayro grinnekte zachtjes. Dinges klom weer meteen voor het aquarium van Jayro, zelf zat hij eraan te denken om Keizer een huisgenoot te 'geven'. Waarschijnlijk een mooie keizersvis of een Murene.

'Ja dat vind ik ook, en Nikki en Oliver ook wel eens' zei ze 'Maarja niets aan te doen'. Ze keek dan met een glimlach naar Draakje die met haar veters speelde. Ze pakte de kat op en zette deze op haar schoot terwijl ze hem aaide.

Jayro glimlachte kort, hij zag dat Henk weer actief begon te waggelen. Hij keek Audrey even kort aan, weer beet hij op zijn lip en keek weer weg. Zo te zien vond Audrey Draakje leuk, Jayro glimlachte weer en staarde naar zijn raam. Hij voelde zich een beetje raar, maar niet echt te verwoorden, enkel raar.

Een tijdje aaide Audrey Draakje nog waarna hij op de bankleuning sprong. Ze keek dan even naar Jayro, ze vond hem nogal afwezig 'Is er wat?' vroeg ze zacht.

Ja, ik vind je leuk mens! ''Eh... Nee, niet echt.'' zei Jayro al denkend. Wauw, vind ik haar echt leuk? Vind ze mij dan net zo leuk? Vast niet, ze kan veel beter krijgen. Bedacht de jongen zich en krabte aan zijn ongeschoren kin.

'Uhmm.. oke' zei ze zachtjes. Ze geloofde hem eigenlijk niet. 'Waarom vertel je niet gewoon de waarheid?' vroeg ze 'Ik weet dat je liegt' ze keek hem even doordringend aan.

Wat weet jij nou? Dacht Jayro met een zucht, hij stond op en liep naar zijn kat Dinges. ''Waarom zal ik liegen?'' zei Jayro die even geraakt werd. Hij pakte zijn kat en gaf een aai over zijn kop waardoor het beestje spontaan begon te spinnen. Jayro liep terug en ging weer naast Audrey zitten, hij merkte dat Dinges Keizer na keek via zijn schouder.

'Dat voelde gewoon even zo alsof je loog' zei Audrey die nu naar de grond staarde. 'Maar sorry als ik je gekwest hebt'

je zal eens moeten weten, Audrey. Dacht Jayro terwijl hij een zuchtte, is het niet beter als ze het weet? Nu of nooit? Dan... Misschien beter dat het nooit is. Jayro slikte ''Nee, is niets'' sprak de jongen die Dinges nogmaals over zijn koppie aaide.

volgens mij is er wel wat maar ja misschien kom ik er nog achter. Dacht ze. Ze glimlachte even naar Jayro en keek naar Dinges waarna ze haar hoofd tegen zijn schouder liet rusten en zuchtte.

Jayro keek Audrey aan en beet even op zijn onderlip, hij slikte. Is het nu? Moet ik het wel zeggen? Moet ik zo vaag blijven doen? Zal ze mij ook leuk vinden? Nogmaals slikte Jayro en krabte even aan zijn ongeschoren kin, hij keek vlug weg van Audrey.

Audrey hief haar hoofd op en keek verbaasd naar Jayro 'Is er echt niets? je kan het me vertellen hoor' zei ze met een glimlach. Ze legde haar hoofd weer tegen zijn schouder.

Jayro beet op zijn lippen, daarna ging alles plots vanzelf. Hij streelde het lange blonde haar van Audrey en bracht zijn gezicht langzaam bij die van haar. Dinges sprong uit Jayro's handen, die zich zo te zien nogal jaloers voelde. Waar ben ik mee bezig...?

Audrey keek Jayro even aan, ze twijfelde geen moment en bracht ook haar gezicht dichter bij de zijne, voorzichtig drukte ze haar lippen op de van hem.