Aardrijkskunde les 1

Alfred keek opgewekt naar Mayi en wiebelde op zijn stoeltje.
Toen Alfred de lessen hoorden begon hij plotseling een gevoel te krijgen dat hij moest geeuwen.
Zijn hand schoot uit zijn broekzak voor zijn mond en liet de geeuw gaan.
Alfred dacht over Mevr. Rhodez woorden en begon te denken dat ze een huidziekte had omdat ze zei dat het veel erger was dan er over te denken.
Alfred begon nog meer te walgen en keek weer naar Avi.
Hij toonde geen interesse meer.

Avi grinnikte over het onderwerp en schudde lichtjes haar hoofd. Ze voelde een blik op haar gericht worden en keek vanuit haar ooghoeken even naar Alfred, waarna ze wat wiebelde op haar stoel en deze op twee poten liet balanceren. Uiteindelijk liet ze de stoel weer op vier poten rusten en prutste een beetje met haar halsketting.

Soraya grinnikte. Ze stond niet op maar hing half achterover. Haar stoel balanceerde prachtig op 2 poten en keek de lerares aan.
'Ik ben Soraya, 17 jaartjes en ik ben hier nog maar net een paar dagen.' vertelde Soraya in één zin. Aardrijkskunde pakte haar wel, ze vond het alleen zo moeilijk en dan vooral het topografische gedeelte, maar zoals het er nu uitzag zou dat nog wel even uitblijven.

Leander zakte onderuit op zijn stoel en keek even naar Soraya die hij nu wel gezien had. Daarna keek hij snel naar zijn boek en bladerde er wat in. Hij zweeg voor de rest.

Mayi knikte naar Soraya. 'Ook leuk jullie te zien.' toen keek Mayi naar de nieuwe jongen. Hij had zich nog niet voorgesteld.
'En jongen wat is jou naam?' vroeg Mayi terwijl ze naar de tafel van Leander liep. Nou ja ze kon de klas beter laten.
Ze ging weer achter haar bureau zitten en staarde de klas aan. 'Nou goed. Ik stel voor dat jullie voor jezelf de eerste 4 paragrafen doorleest.' vervolgde ze terwijl ze het boek oppakte en zelf er ook even doorbladerde.
Soms trok ze een zuur gezicht. Wat een onzin kunnen ze hierin uitkramen zeg. dacht ze met een zucht. Als de kinderen vragen hadden zouden ze dat wel sturen.

Opeens ging er een mobieltje af. Mayi echter keek niet op en haalde haar mobiel uit haar zak. Ze las het smsje en zuchtte. Het was weer onzin.
Ze legde haar mobiel weer op tafel en negeerde het. Ze ging verder met lezen. Opeens ging haar mobiel weer. Wederom las ze het smsje. Haar gezicht stond op onweer dit keer.
'Jullie houden je rustig, begrepen. Gewoon lezen en daarna bespreken we de stof samen.' zei Mayi terwijl ze opstond en een nummer intikte. Buiten op de gang begon Mayi tegen het mobieltje te tieren terwijl ze af en toe de klas in keek.

"Leander"zei Leander tegen Mvr. Rhodez. Hij sloeg zijn boek open en las de eerste paragrafen. Hij keek geschrokken naar Mvr. Rhodez die zat te tieren tegen haar mobiel. Hij keek weer naar zijn boek. Hij staarde naar een prent.

Alfred zat al een hoop te markeren.
Dat bespaarde tijd voor later dat hij dan de kans had iets anders te doen.
Ondertussen was hij al klaar me lezen en schreef een gedichtje in het latijn op de achterkant van het papier.
Wieweet was het nog wel mooi.

Avi keek haar verbaasd na. 'Hmm dat ziet er niet al te gezellig uit.' mompelde ze en liet haar ogen over de tekst glijden.
Ze had totaal geen zin in les en keek weer wat rond.

Soraya keek mvr. Rhodez raar en verbaasd na.
Ze was zonder wat te zeggen kwaad het lokaal uit gestapt en stond nu op de gang te tieren. 'Nee, dat ziet er inderdaad niet al te best uit.' zei Soraya tegen Avi.
Ze draaide zich om in de stoel en glimlachte. 'Ik ben Soraya. Jij bent Avi is het niet?' vroeg Soraya toen. Af en toe gleed haar blik naar de lerares.
Ze had een vlugge blik over de tekst laten gaan voordat ze zich omdraaide naar Avi.
'Zit je al lang op Alfa?' vroeg Soraya nieuwsgierig.

'Ja dat ben ik' knikte Avi en keek ook nog even naar de lerares.
Daarna schudde ze haar hoofd. 'Nee, ik woon pas sinds het weekend in de buurt. Dit is mijn eerste les hier.' legde ze uit aan Soraya.

'Ik zit ook niet zo lang op Alfa. Een paar dagen eigenlijk.' glimlachte Soraya. 'Ik ken maar een paar mensen.' Ze liet haar blik naar Leander glijden toen keek ze snel weer terug.
'En bevalt het je hier een beetje? Persoonlijk vind ik ze hier relaxder dan op mijn vorige school.'

,, Dat ze dat ding dan toch afzet." zei Alfred tussendoor.

Odi et amo, dolorem sentio
Timeo amorem, cur excrucior?
Fortasse requiris, sed nescio
Lacrimae me obruent, amo amor.

Stond op de achterkant van zijn papier.
Hij las het nog eens stilletjes.
Daarna de vertaling ook stilltetjes.

Ik haat en bemin, ik voel het verdriet
Ben bang van de liefde, waarom verscheurt het mij?
Dat vraag je je misschien af, maar ik weet het niet
Tranen verdrinken me, ik bemin de liefde.

'Ja best wel. Ook veel beter dan op die vorige school' Avi rolde even met haar ogen toen ze aan die privéschool dacht. 'Hier hoef ik tenminste niet in een apenpak rond te lopen' grijnsde ze zachtjes en keek vanuit haar ooghoek naar Alfred. Ze merkte het stukje tekst op. 'Wat staat daar?' vroeg ze nieuwsgierig en boog zich wat naar hem toe.

,, Ik haat en bemin, ik voel het verdriet
Ben bang van de liefde, waarom verscheurt het mij?
Dat vraag je je misschien af, maar ik weet het niet
Tranen verdrinken me, ik bemin de liefde." fluisterde hij zachtjes in Avi's oortje.

Hij keek naar de hoek maar Mevr was schijnbaar verdwenen.

'Mooi' glimlachte Avi even en keek ook terug naar buiten. 'Vast een heel druk gesprek.' mompelde ze en keek terug naar haar boek.
Ze sloeg dit dicht en het klapte luider dan ze had verwacht.

Alfred maakte met zijn hand een waaierbeweging toen Avi zei dat het een heel druk gesprek was en blies lucht uit.
Toen zag hij ineens de lerares om de hoek kijken en slagen de pagina om naar de 4de paragraaf.
Hij keek neerslachtig naar de saaie tekst.

Mayi kwam met een kwaad gezicht binnen gestapt en pakte haar spullen op.
'Stomme ....' mompelde ze ondertussen. Ze keek even kort naar de leerlingen. 'Huiswerk voor morgen is paragraaf 4 t/m 8 lezen. Morgen gaan we verder met de les. Dan beantwoord ik jullie vragen over de stof en bespreken we het nog eens samen.' mompelde ze.
Ze bleef staan en haalde diep adem en keek naar de klok. Ze hadden nog een half uur te gaan voordat de bel zou gaan.
Was de tijd zo langzaam gegaan? Zelfs Mayi keek vreemd op.
Toen keerde ze zich weer tot de groep. 'Ik geef jullie de rest van de les vrij. Ik .... Ik moet naar het politiebureau.' mompelde Mayi met een norse ondertoon.
'Ik verwacht van jullie je huiswerk maken en anders ga ik het morgen controleren met een overhoring.' Ze wou niet zo streng en nors doen maar de situatie maakte haar alles behalve vrolijk.

Avi keek haar met grote ogen na. 'Is onze lerares zo'n brave dame dan?' vroeg ze stil. Als ze zelfs al naar het bureau moest.
'Achja..' ze leunde achterover met haar stoel en verloor bijna haar evenwicht, maar kon nog net haar tafel grijpen om niet achterover te vallen.

,, Vast weer zo'n liefdesdrama." zei Alfred tegen Avi.
Daarna las hij twee maal de hele tekste van voor af aan.
Daarna schreef hij verder maar dan in het nederlands zijn liefdesgedichtje af.

Avi begon zachtjes een beetje te neurieën maar stopte al snel voor ze volledig zou gaan zingen. Ze wiebelde opnieuw wat op haar stoel en stopte toen alvast haar boeken weg.
Toen ze haar agende wou wegstoppen gleed er een foto uit en gleed een stukje verder over de grond.
Avi schrok en stond snel op om de foto te nemen.

Alfred legde zijn hand op de foto en tilde hem op.
Het leek wel een dramafilm.
Hij hief hem steeds hoger tot op ooghoogte.
Hij glimlachte en keek een beetje weg.

Avi zuchtte en nam snel de foto terug. Ze keek er even naar. Het hele zin. Avi, haar moeder, vader, broer en nog geen drie maand oude Yana.
Avi slikte en stopte de foto snel weg en daarna haar volledig agende in haar rugzak.

,, Sorry." glipte over Alfreds lippen.
Daarna schreef hij verder.
Wat rijmde er op ' Vi' ?

'Geen liefdesdrama, Alfred.' klonk de stem van Mayi kwaad. Ze keek de jongen kwaad aan. 'Dat leven heb ik al achter me gelaten. Je kan het eerder een familiedrama noemen.'
Snel hees Mayi haar tas op haar schouder en keek naar haar horloge. 'Ik ga hem nog eens een keer door elkaar husselen!' gromde Mayi en keek toen naar Avi.
'Zo'n lieverdje ben ik niet geweest. Wel heb ik mijn leven gebeterd en ga ik niet meer met drank op achter het stuur.'
Mayi keek nors voor zich uit. 'Nou vort het lokaal uit. Dan sluit ik hem af en kan ik weg.' Ze wreef over haar slapen. Dit was een veel voorkomend geval en mayi moest wel vaker naar het politiebureau komen. Dat was ze langzaamaan spuugzat.
'Ik prop hem in een afkickkliniek.' dacht ze hardop.

Alfred pakte Avi's hand vast en liep samen met haar en lokaal uit.
Hij wist dat ze vandaag moest pakken en vertrekken.
Hij was er niet goed van, hij moest haar 3 dagen missen.
Hij zuchtte en keek naar Mayi.
,, Sorry nog, Mayi."
Daarna keerde hij haar de rug toe en verliet het lokaal.